فرض کنید دلتان مىخواهد یک کابوس ببینید. موقع خوابیدن، کدام را انتخاب مىکنید؟
- خواب مىبینید مقام معظم رهبری دارند سخنرانی مىکنند و انگشت ولایتشان را توی هوا تکان تکان مىدهند؛ و همه چیز را به همه کاری تهدید مىکنند. البته به نظر نمىرسد این کابوس چندان موثری باشد. چون که رهبرمان بیست سال است از این سخنرانىها مىکنند. بیشتر هم سخنرانىهایشان حالت خواب آور دارد. یعنی آدم دلش مىخواهد اصلا سخنرانىهای ایشان را ضبط کند و هر وقت خوابش نمىبرد، بگذارد؛ تا به خواب برود. ضمن اینکه مقام معظم رهبری این قدر از این سخنرانىها علیه استکبار جهانی ایراد کرده اند که اول فکر مىکردیم الان است که به آمریکا حمله کنند! اما بعدا دیدیم روز به روز بیشتر دارند در برابر آمریکا کرنش مىکنند! این قدر سخنرانىهای حضرتشان تکراری و مسخره شده است، که گاهی فکر مىکنیم ادامه این سخنرانىهای پر از تهدیدشان علیه جنبش سبز، به زودی منجر خواهد شد که بیایند به پای ما هم بیافتند و بوسه ای هم بزنند به کف پایمان!... وای که چه فکرهای شرم آوری کردیم در مورد مقام ولایت... استغفرالله... استغفرالله...
- خواب مىبینیم صادق لاریجانی دارد جنبش سبز را به برخورد شدید و قاطع و عجیب و غریب تهدید مىکند. نه بابا! فکر نکنم این کابوس هم برای ما کابوس بشود! چون این صادق لاریجانی همان صادق لاریجانی است که بعد از تجاوز دسته جمعی به یک زن در 13آبان، آمد توی تلویزیون و برخورد شدیدی را با این متجاوزان نوید داد. اما دو ماه بعدش فهمیدیم همه آن متجاوزان را آزاد کردند اما خود آن زن را به چند تا جرم آبدار نگه داشته اند!! پس چه بسا منظور صادق لاریجانی اصلا این باشد: جنبش سبز خیالش راحت، قرار است با احمدىنژاد برخورد کنیم!
- اصلا خواب مىبینیم احمدىنژاد دارد سخنرانى مىکند! در قدم اول خیلی خواب وحشتناکی به نظر مىرسد. اما خوب که فکر مىکنیم اوضاع بامزه مىشود و چه بسا خوشمان هم بیاید! یعنی وقتی فکر مىکنیم احمدىنژاد سر قضیه ى مشایی و مرتضوی و پیام مجمع مصلحت و اینها چه حالی از مقام معظم رهبری گرفته است؛ کم کم اصلا داریم ازش خوشمان مىآید...
- خواب مىبینیم موسوی مىخواهد بیانیه هیجدهمش را بدهد. در قسمتهایی از این بیانیه، جنبش سبز را بخاطر اینکه خاطر کبریایی مقام معظم رهبری را مکدر کرده اند، به شدت محکوم مىکند...
نـــه...نــــه... من گفتم یک کابوس مىخواهم... نگفتم راست راستی مىخواهم رگ دستم را توی خواب بزنم.... شکنجه هم حد و حدودی دارد... ولم کنید... نخواستم... اصلا نمىخواهم بخوابم... مىخواهم بروم روی پشت بام، دمبل بزنم... من تا یک ماه دیگر اصلا نمىخوابم....
کى کابوس خواست اصلا؟
شب گذشته، شمر بن ذىالجوشن در سیمای جمهوری اسلامی حاضر شد؛ و در میزگردی که بصورت زنده پخش مىشد، نظراتش را بیان کرد.
وی از اینکه برخی از سعه صدر ولىامر مسلمین سوءاستفاده مىکنند؛ و همچنان بر خلاف میل ایشان عمل مىکنند؛ به شدت به خشم آمده بود.
آقای ذىالجوشن، در حالیکه معلوم بود تالمات قلبی خودش را نمىتواند پنهان کند، گفت: از اینکه برخىها همچنان چوب لای چرخ امیر مىگذارند، من خواب ندارم. هر شب به خنجری که زیر رختخوابم گذاشته ام، دست مىکشم و به سر امیر قسم خورده ام که با همین خنجر، گلوی این بزغاله ها را ببُرم.
وی سپس با تهدید کردن همه مخالفان به اعدام، به حبس، به کتک، و به فرو کردن چوب در داخل... ، فریاد زد: دشمن امیرالمومنین یزید، کافر است!
وی سپس در حالیکه از بىحرمتىهای روا داشته شده در روز عاشورا، اشک در چشمان مهربانش جمع شده بود؛ بیان داشت:
من وقتی دیدم قرآن را پاره مىکنند، سه بار به سر امیر قسم خوردم که سر حسین را شخصا خواهم برید. چرا اینگونه که معلوم است کسی قرار نیست با فتنه برخورد کند. و بند میم وصیت نامه امام به ما اجازه این کار را مىدهد.
آقای ذىالجوشن در پایان همه را به کشتن بیشتر و بیشتر دعوت کرد. و از معاویه روایتی را خواند که هر کس در روز، ده سبز را بکشد؛ بهشت بر او واجب خواهد شد. "مَن قَتَل عَشَرَ سَبزآ فی یَوم مِن اَیامِ عُمرِهِ وَجَبَ لَهُ الجَنَّه"
پایان این میز گرد با پخش مستندی از کشته شدن نمایشی "ندا" پایان یافت.
از حاشیه های این میزگرد، این بود زمانی که گفتگو تمام شد، و میکروفون ها به اشتباه هنوز قطع نشده بود، آقای شمر بن ذىالجوشن گفتند:
چه دختر خانم زیبایی هم بودند ایشان!
اتفاقاتی در کشور در حال رخ دادن است؛ که خیال مىکنیم به زودی سیل آب نــمــک در این مملکت همه چیز را با خودش خواهد شست!!
سبزها پس از اینکه در روزهای مختلف انواع کتک ها را تجربه کردند؛ و همه گونه سلاح روی بدنشان آزمایش شد، از باتوم تا شلنگ تا کابل صدامی تا گاز تا شلیک مستقیم اشک آور تا گلوله کلت تا مسلسل کلاش... و از انواع مامور، از لباس فرم تا مامور امداد تا مامور ویژه تا بسیجی تا پاسدار تا پلیس مهربان تا پلیس وحشی تا لباس شخصی تا لباس غیرشخصی تا بدون لباس تا شخص لباسی تا... حالا یکی دو هفته است که استراتژی جدیدی را اتخاذ کرده اند:
به ماموران سرکوب، گل مىدهیم!!
یحتمل که این گونه تفکرات، نتیجه کتک خوردن زیاد از حد باشد! لطفا استراتژیست هایتان را به خیابان نفرستید! یا برعکس، به کسانی که از خیابان برمىگردند، اجازه تدوین استراتژی ندهید!!
حالا بشنوید از سردار فضلی، که فرمایش کرده اند: ما هم در روز شانزده آذر به دانشجویان گل مىدهیم!!
چه گلستانی شده مملکت!!
حالا شما تصور کنید دو طرف به هم مىرسند (به هم رسیدن ظاهری منظورم است، فکر بد نکنید!) در حالی که در دستانشان شاخه های گل مىدرخشد! (حالا یعنی گل مىدرخشد!) بعد گل ها را به هم مىدهند. و حالا به گفتگوی دو طرف وقتی به هم مىرسند و به هم گل مىدهند، توجه بفرمایید:
= ان شاء الله که به زودی از مملکت مىریزمتان بیرون... مزدورها... چقدر پول گرفتید؟
= شناسایی شدی، رفت! شب نشده بردیمت جایی که عرب نی مىانداخت!!
بعد از اینکه پسر ناز ولایت، در سفر به آمریکای لاتین و آفریقا، دور دنیا را مىگشت؛ کشورهای غربی در تدارک قطعنامه جدیدی در آژانس اتمی بودند. و همزمان با بازگشت این نفس ولایت، یکی دیگر از شکست های سنگین عرصه دیپلماتیک برای نظام ولایت آستان پدید آمد. و بله، ایران به شدت محکوم شد! و به ایران دستور داده شد هر چه سریعتر مرکز اتمی قم بسته شود.
بعد از این، عرصه تصمیمگیری برای مردان ولایت تنگ شد. و همه رو به سوی آن پدر مظلوم رفتند تا شاید خودشان با همان انگشتان ولایت و آن تصمیم های داهیانه همیشگی، نقطه کور را باز کنند و فضای شادىبخشی را بر سر مسوولین فداکار ما بگشایند.
برای همین بود که در این شرایط حساس، جلسه ی بسیار مهمی در حضور مقام معظم رهبری برگزار شد. در این جلسه که مقام عظمای ولایت هم حضور داشتند، فرمانده معظم کل قوا به سخن آمدند و فرمودند: حالا باید چکار کنیم؟ که رهبر معظم انقلاب جواب فرمودند: ما چشممان به آسمان است تا کمک برسد. این جا بود که مقام معظم فرماندهی کل قوا زیر لب ذکر فرمودند. بعد از این دوباره مقام معظم رهبری لب به سخن گشودند و در تصمیمی شگفتىساز، مشکل را حل فرمودند.
ما از فضای این جلسه به کلی محرمانه، صدابرداری کردیم. که با توجه به تجهیزاتی که اسرائیل و بقیه استکبار جهانی در اختیارمان گذاشته، کار چندان سختی نبود. اینک متن آن تصمیم ولایی را برای شما پخش مىکنیم.
برای شنیدن صدای جلسه، دکمه پخش زیر را با آن دستان ولایتمدارانه خودتان لطفا بفشارید: (تقبّل الله)
من، گالیلئو گالیله، فرزند وینچنزو گالیله اهل فلورانس، در سن هفتادسالگی، در حضور دادگاه عادل، در برابر شما زانو زده و در برابر کتاب مقدس که در برابر من است سوگند یاد میکنم که همواره به جمله جمله این کتاب و آنچه پاپ مقدس و كشيشان كليساي كاتوليك مي گويند اعتقاد داشته و به لطف خداوند متعال در آینده نیز اعتقاد خواهم داشت.
اعلام میکنم که نظر من در مورد اینکه خورشید ثابت است و زمین به دور آن میچرخد، یک تفکر باطل، الحادي و نادرست و گمراه کننده بود که نمیبایست در هیچ جا،تدریس شود، مورد بحث قرار گرفته یا مورد استناد قرار گیرد. واقعیت مشخص و روشن این است که زمین مسطح و ثابت است و همانگونه که هر کسی میداند و هرروز میبیند، این خورشید و تمام ستارگان هستند که به دور زمین میچرخند. اين اعتقاد من است و در آينده نيز از اين اعتقاد برنخواهم گشت.
میخواهم در برابر شما اعلام کنم که در خلوت خود ، نور حقیقت در دل من راه یافته و به خوبی درک کردم که آنچه قبلاً گفته بودم اشتباه بوده و از کرده خود پشیمانم و هر محکومیت و جزایی که برای من تعیین شود با خوشحالی پذیرا خواهم شد و امیدوارم به سزای خود در گمراهی بخش زیادی از جامعه برسم.
در صورتی که از هر یک از موارد فوق تخطی کرده و در آينده به تفکر نادرست خویش بازگردم، مسئولیت و تبعات این خطای نابخشودنی را به طور کامل میپذیرم. من برای اینکه از صحت و دقت اعترافات خود مطمئن باشم همه چیز را از قبل روی این برگه نوشته و برای شما خواندم و اعلام میکنم که این برگه، رسم الخط خود من و ذهنیات و اعتقادات شخصی من بوده و بدون هرگونه فشار و تأثیری از بیرون، نگاشته شده است....
I, Galileo, son of the late Vincenzio Gaillei of Florence, seventy years of age, arraigned personally for judgment, kneeling before you Most Eminent and Most Reverend Cardinals Inquisitors- General against heretical depravity in all of Christendom, having before my eyes and touching with my hands the Holy Gospels, swear that I have always believed, I believe now, and with God’s help I will believe in the future all that the Holy Catholic and Apostolic Church holds, preaches, and teaches. However, whereas, after having been judicially instructed with injunction by the Holy Office to abandon completely the false opinion that the sun is the center of the world and does not move and the earth is not the center of the world and moves, and not to hold, defend, or reach this false doctrine in any way whatever, orally or in writing; and after having been notified that this doctrine is contrary to Holy Scripture; I wrote and published a book in which I treat of this already condemned doctrine and adduce very effective reasons in its favor, without refuting them in any way; therefore, I have been judged vehemently suspected of heresy; namely of having held and believed that the sun is the center of the world and motionless and the earth is not the center and moves.
Therefore, desiring to remove from the minds of your Eminences and every faithful Christian this vehement suspicion, rightly conceived against me, with a sincere heart and unfeigned faith I abjure, curse, and detest the above-mentioned errors and heresies, and in general each and every other error, heresy, and sect contrary to the Holy Church; and I swear that in the future I will never again say or assert, orally or in writing, anything which might cause a similar suspicion about me; on the contrary, if I should come to know any heretic or anyone suspected of heresy I will denounce him to this Holy Office, or to the Inquisitor or Ordinary of the place where I happen to be.
Furthermore, I swear and promise to comply with and observe completely all the penances which have been or will be imposed upon me by this Holy Office; and should I fall to keep any of these promises and oaths, which God forbid, I submit myself to all the penalties and punishments imposed and promulgated by the sacred canons and other particular and general laws against similar delinquents. So help me God and these Holy Gospels of His, which I touch with my hands.
I, the above-mentioned Galileo Galilei, have abjured, sworn, promised, and obliged myself as above; and in witness of the truth I have signed with my own hand the present document of abjuration and have recited it word for word in Rome, at the convent of the Minerva, this twenty-second day of June 1633.
I, Galileo Gililei, have abjured as above, by my own hand
به مناسبت فیلتر شدن وبلاگ جهانی سیمرغ! ما هم بر آن شدیم حرف دلمان را با رهبرمان در میان بگذاریم:
پس از اعلام راه سبز اميد از سوي مهندس موسوي، طرف مقابل كلي حالش گرفته شد! آنها پيش خودشان قرار گذاشتند كه آنها هم يك چيزي را اعلام كنند! از آن موقع تا حالا، ح.شريعتمداري و ذوالنور و ق.روانبخش و ي.جواني به همراهي همه دوستان بسيج دانشجويي و همه بچه هاي عقيدتي-سياسي ارتش فكرشان را روي هم گذاشته اند؛ و يك چيزي را مىخواهند اعلام موجوديت كنند كه حال طرف مقابل اساسي گرفته شود! وبصورت اصولي دهان طرف مقابل خرد شود!!
بعد از كلي فكر و همفكري، آنها جبهه جهاني "به سوي نور" را به دنيا معرفي كردند!!
رهبري اين جبهه با احمدىنژاد است كه همه دنيا مىشناسندش! اعضاي اين جبهه هم كه معلوم است بيست و پنج ميليوني هستند كه به او راي داده اند!!
ما هم كه اصولا با هر كسي هستيم كه قدرت را به دست آورده باشد، براي اين جبهه جهاني، اولين فيلم تبليغاتي را ساختيم. و به عنوان يكي از پيشكسوتان اين جبهه، از اين به بعد حق آب و گل به اين جبهه داريم و آماده ايم تا تجربياتمان را به بقيه دنيا عرضه كنيم.
