من تصميم دارم عليه جنايت‌هاي حكومت ايران به مردم، به سازمان ملل شكايت كنم.
اين هم جواب يو.ان كه زود براي ما ارسال شد:(حتي قبل از اينكه ما شكايت‌مان را ارائه كنيم، جوابشان را فرستادند؛ چقدر پيشرفته‌اند اين غربيها!)
- باباجان! اين همه جنايت توي سراسر دنيا مىشود. حالا ما بياييم گير بدهيم به چندده كشته در ايران؟ توي افغانستان و پاكستان، آمريكاييها روزانه دارند مردم را مىكشند. عراق را يادتان رفته؟ سومالي؟ مصر؟ عربستان؟... تازه، آمريكا به ما گفته زياد نائبِ مهدي‌صاحب‌زمان را اذيت نكنيم. ما هم نمىتوانيم خلاف ميل آمريكا كار زيادي انجام دهيم. (راستي، آقاي مهدى صاحب‌زمان تبعه آمريكاست؟ كه اين قدر آمريكاييها هواي نماينده‌اش را دارند؟) خلاصه قضيه‌ي شما سياسي است و آمريكا نمىگذارد ما كار زيادي بكنيم. هر كار كه كرديد، خودتان كرديد. دست بزنيد به زانو، دو تا آدمكش كشورتان را خودتان آدم كنيد. مگر در ايران اسلحه پيدا نمىشود؟ تيراندازي بلد نيستيد؟...
اين بود جواب سازمان ملل به ما. كه ما را مدتي است به فكر فرو برده است...
