تاجر ورشكسته

داشتم فكر مىكردم چرا نيروهاي ولايت اين قدر اوباش‌منش هستند! چرا لات هستند! و حتي شعارهايي كه سرمى‌دهند، نشان‌دهنده روحيه چارواداري و چاله‌ميداني آنهاست.
فقط مقايسه كنيد شعارهاي آنان را كه در راهپيمايي 9دي سرداده شد؛ با شعارهاي بلند جنبش سبز.
مثلا سبزها مىگفتند: "نه غزه، نه لبنان، جانم فداي ايران." در اين شعار چقدر فكر خوابيده است! چرا كه مىگويند هر فاجعه‌اي كه در غزه و لبنان رخ مىدهد، در قدم اول به ما مربوط نيست بلكه حوادث ايران است كه به ما مربوط است. ضمن اينكه به غزه و مردمش و رنج آن مردم هم اهانت نمىكنيم. از جاني آن و اسرائيل حمايت نمىكنيم.
بلكه فقط از خرج هم داشته‌هاي ايران براي غزه، اعتراض نشان داده مىشود. و جان را فداي ايران مىكند. واقعا كه شعار زيبايي است.
حالا نگاه كنيد به شعار جنبش سياه ولايت: "تاجر ورشكسته، برگرد به باغ پسته"
ضمن مبتذل بودن اين شعار كه معلوم است طبقه بازاري و پير پاتال آن را ساخته است، دارد ميگويد همه حوادث اخير زير سر رفسنجاني است! و اصولا مردم عرضه كاري نداشتند! بلكه فقط اين رفسنجاني است كه در برابر خامنه‌اي ايستاده و نمىگذارد خامنه‌اي همه چيز را بالا بكشد! يعني علنا دارند قدرت مردم را انكار مىكنند، و به عامل بودن خودشان براي يكي از طرفين دعواي شخصي خامنه‌اي-رفسنجاني اعتراف مىكنند!
شعارشان هيچ معناي دروني ديگري ندارد. و بيشتر به فحاشي اين طبقه از جامعه شبيه است. همان طبقه‌اي كه به راحتي مردم را مىزنند، تحقير مىكنند، مىكشند و از تجاوز هم ابايي ندارند.
به نظرم رسيد جوابي به اين شعارشان بدهم كه وقتي مىگويند: تاجر ورشكشته، برگرد به باغ پسته! از زبان رفسنجاني گفته شود: "برم به باغ پسته، محمود برام مىرقصه؟"
اما ديدم اين ادبيات مال ما نيست. ما مردم فرهيخته‌اي هستيم و آرمان‌هاي بلندي داريم. ما مىخواهيم مردم‌مان را از جهالت و فقر و فساد نجات دهيم.
پس بلند فرياد مىكشيم:
استــــقـــلال، آزادي، جمهوري ايـــــرانـــي.