دیدم اخیرآ برادران خوش قریحه و مودب ما در خیمه ولایت، جنبش سبز را اینگونه نامیده اند: جنبش سطل آشغال!
و منظورشان این است آنها که سطل های آشغال را آتش مىزنند! و اصلا حواسشان نیست ما قرآن را هم آتش زده ایم! پس باید ما را "جنبش قرآن" بنامند!!
گذشته از این لطیفه، باید به راستی جنیش سبز را ، جنبش وبلاگها نامید. زمانی که وزنه اصلی این جنبش، بر دوش هزاران نویسنده و متفکری است که بعضا با قلمهای بسیار توانا، در حال آگاه سازی و هدایت توده ی جنبش هستند.
زمانی که قلم ها یک نهضت را هدایت کند، و سطور و قلم ها به کار بیافتند؛ این جنبش نامیرا خواهد بود.
جنبشی بجای آنکه بر سر مسلسلها استوار باشد، بر سر قلم ها تکیه دارد. چنین جنبشی، حتما پیروز خواهد شد.
یک پیروز ماندگار!
بسم الله الرحمن الرحیم
سبزیم که در مسیر باران هستیم ؛ موجیم که در یاد بهاران هستیم
کوهیم که از داغی دلشوره ما ؛ یک لرزه ی افتاده به دوران هستیم
کوهیم که از داغی دلشوره ما ؛ یک لرزه ی افتاده به دوران هستیم